Na de vakantie...

(noot van de auteur: Dit bericht heb ik zondag geschreven, inmiddels is het woensdag, maar dat mag uiteraard de pret niet drukken.)

Zoooooooooooo! Ein-de-lijk maar weer eens een berichtje! Heeft, zoals altijd , weer schandalig lang geduurd.
Heb het wel druk op werk, dus weinig tijd om echt even ervoor te gaan zitten om een verhaaltje te schrijven. En in mn vrije tijd moet ik natuurlijk naar het strand enzo.
Maar goed, nu heb ik dan even tijd, het is zondagochtend en ik ben aan het werk. 9 van onze gasten zijn naar de kerk, 2 zijn er op het centrum gebleven, waarvan 1 slachthuisje aan het spelen is (Kim, jouw goede vriend), want er is al een geit geslacht en de leguaan ligt er klaar voor (overigens pre-cies in mijn zicht).
Ik heb net een week vakantie gehad, want de oudjes waren er!! Was echt heel erg leuk om ze weer te zien en te spreken en om ze te laten zien waar ik nu woon en dergelijke. En om weer veel boeken te hebben gekregen en andere leuke cadeaus!! Vanaf hier nogmaals superbedankt!! Ook hadden mn ouders nog wat kleren meegenomen die nog in mn kast lagen en nu besef ik toch wel dat ik wel veel kleren had. :) Opeens wordt alles zo'n luxe hier, grappig is dat!

Ik heb zelf weer even Bonaire gezien als tourist, weer even genoten van alle mooie dingen om me heen. We hadden anderhalve dag regen, mn ouders wisten niet wat ze overkwam :D En dat terwijl ze uit Nederland komen… Maar we hebben heerlijk gerelaxed, naar het nationale park hier geweest (opeens ga je asfalt weer heel erg waarderen), echt supertof en mooi, naar klein Bonaire geweest, het eiland over getourd ennnn natuurlijk heel veel en lekker gegeten! Een week was echt heel erg kort, was zo voorbij en nu zitten de oudjes alweer op Curacao lekker te genieten! Na een niet-sentimentele speech van mn mama heb ik ze op t vliegtuig gezet. Ayoooo!
(even een toevoeging: woensdag heb ik ze even gebeld met 1 van mn mentorgasten die mn ouders graag had willen ontmoeten, maar er op dat moment niet was. Extreem grappig gesprek tussen mn vader en hem :D)

Nu begin ik weer met frisse moed (Hoewel daar wel even naar moest graven) an die arbeit. Het gaat weer lekker op het centrum, we hebben inmiddels alweer 11 gasten, dus onze gebeden zijn verhoord! Lekker druk weer, meteen veel meer herrie en gedoe in huis, maar het is een gemotiveerde en uitdagende groep met veel leuke en interessante gasten! Ik heb ook weer twee nieuwe mentorgasten, totaal heb ik er nu 4. Lekker druk dus. 1 van mn mentorgasten spreekt vrijwel alleen papiamentu, dus ik kan nu hard oefenen. Het is echt leuk om mensen voor zo´n lange tijd te begeleiden, je ziet kleine dingen veranderen en kan echt een proces beginnen en doorgaan. Is tof!
(Oh ja… soms vragen mensen zich af waarom ik zo weinig inhoudelijk schrijf over de gasten en het werk… maar goed, dit is een openbare site, dus vandaar. In mn nieuwsbrief staat wat meer gedetailleerde en insiders info. Kan je krijgen via mn ouders of laat mij even weten dat je m wilt ontvangen)

Er zijn weer veel nieuwe ontwikkelingen, zo krijgen we een blokkenfabriek op het terrein (Waar je huizen mee bouwt, van die blokken) ennnnn van de week krijgen we te horen of EO/metterdaad ons vrouwenproject wil financieren. Hard bidden dus!! Ik hoop echt dat dat door kan gaan!! Er moet echt een vrouwenkliniek komen hier op Bonaire en ik moet zeggen dat ik het werken met vrouwen ook wel mis, dus who knows... (anyway, volgens mij heb ik dit al wel eens gezegd)

Volgende week gaan we op werkweek met de gasten naar Curacao. (Mn ouders zijn dan net weg van Curacao). We zijn druk bezig met de voorbereidingen, maar hebben in principe alles rond. We gaan met zo´n 25 man geloof ik in totaal en we hebben financieel alles rond kunnen krijgen. De giften stroomden ons toe, echt supergaaf! We waren in eerste instantie van plan een carwash en BBQ te houden (een normale manier om geld in te zamelen hier), maar toen bleek dat dat helemaal niet nodig was, omdat we het geld al allemaal binnen hadden. Danki Dios!

Oh! En om even alle vaaaage speculaties die er nu weer de ronde doen in jullie koude kikkerlandje te bedaren: Ik weet niet hoe lang ik hier blijf, ik weet helemaal niet of ik tot september blijf, nog een jaar, nog twee of voorgoed. Dus niet allemaal zeggen: Wat hoor ik nou, blijf je daar voor altijd? Maar gewoon rustig afwachten  Si Dios ke...

Nou, genieten jullie nog even van de laatste maand gure wind enzo en dan komt de lente er alweer aan bij jullie! :)
(De tijd gaat zo snel, ik ben hier al 5 maanden!)

Dikke kus!!!!